leczyć się

См. также в других словарях:

• leczyć się – wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczyła się domowym sposobem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być leczonym : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leczyć — ndk VIb, leczyćczę, leczyćczysz, lecz, leczyćczył, leczyćczony «dążyć do przywrócenia komuś zdrowia za pomocą leków lub zabiegów; usuwać lub łagodzić dolegliwości; uzdrawiać, kurować» Słońce leczy. Leczyć kogoś ziołami, zastrzykami. Leczyć… …   Słownik języka polskiego

• leczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, leczyćczę, leczyćczy, leczyćczony {{/stl 8}}– wyleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać komuś zdrowie, pomagać zwalczyć chorobę, usuwać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lizać się — I – liznąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lizać jakieś miejsce na swoim ciele : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies lizał się po bolącej łapie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} lizać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}leczyć się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść się leczyć — (Zwłaszcza w rozkaјniku jako wykrzyknienie wyrażające przekorę lub lekceważenie) Odejść skąś, zwłaszcza pośpiesznie, lub być lekceważonym i pogardzanym Eng. (Especially as an exclamation of defiance and contempt) To leave or depart, especially… …   Słownik Polskiego slangu

• lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… …   Słownik języka polskiego

• kurować — ndk IV, kurowaćruję, kurowaćrujesz, kurowaćruj, kurowaćował, kurowaćowany «przeprowadzać kurację; leczyć» Kurować włosy, rany. Kurować kogoś domowymi sposobami. kurować się «poddawać się kuracji; leczyć się» Kurować się ziołami. Kurował się w… …   Słownik języka polskiego

• leczenie — n I rzecz. od leczyć Leczenie chirurgiczne, klimatyczne, kliniczne, szpitalne, sanatoryjne, uzdrowiskowe. Leczenie snem. ∆ Leczenie objawowe «dążenie do usunięcia objawów choroby, bez zwalczania jej przyczyn» ∆ Leczenie przyczynowe «dążenie do… …   Słownik języka polskiego

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… …   Słownik języka polskiego